De Panther ontstond uit een dringende noodzaak toen in 1941 bleek dat de Duitse standaard tankst, de Panzer III en IV, niet opgewassen waren tegen de Russische T-34 en KW I.

Dat de Duitse tanks hier nog enigszins tegen stand hielden was te danken aan de betere opleiding, de radioverbindingen, en het feit dat de nieuwe Russische tanks nog weinig in aantal waren.

Van het eerste idee de Russische T-34 na te bouwen werd snel afgezien, de firma's Diamler-Benz en MAN kregen de opdracht tot het ontwikkelen van een nieuw tank.

Dit moest een middelzware tank tussen 30 en 35 ton worden, met schuin aflopende pantsering en een lang 75 mm kanon, deze tank moest de Pz IV vervangen.

De voorkeur werd gegeven aan het ontwerp van MAN, einde 1942 ging de tank onder de naam Kampfpanzer V “Panther” in productie.

Door deze snelle ingebruikname had de Panther last van kinderziekten, net als de Tiger I en de Ferdinand, tijdens operatie “Zitadelle” in Juli 1943 vielen meer Panthers uit door technische problemen dan door vijandelijke inwerking.

Deze problemen werden vrij snel opgelost zodat de Panther tegen het einde van de oorlog als de beste middelzware tank kon doorgaan.

De Panther diende in bijna alle eerste afdelingen van de voornaamste regimenten.

Door problemen bij de productie, voornamelijk de luchtbombardementen, lukte het niet alle eenheden met de Panther uit te rusten, tot het einde van de oorlog bleven er nog veel Pz IV in gebruik.

Van de Panther werden drie types gebouwd.

Panther D vanaf 1942.

Herkenbaar aan de koepel voor de commandant en het ontbreken van een boeg machinegeweer.

Panther A vanaf 1943.

Erkenbaar aan de vlakkere koepel voor de commandant, een boeg machinegeweer, vernieuwde uitlaten en het ontbrekende munitieluik aan de linkerkant van de toren.

Panther G vanaf 1944.

Herkenbaar aan de steilere pantsering van de romp en het ontbreken van een zichtluik voor de chauffeur op de boeg.

Panther D, 22 treffers gemarkeerd met krijt

De Duitse Panther